سفر به کره ماه آسون تره یا....؟؟؟

سفر به کره ماه آسون تره یا....؟؟؟

 

 

سلام به همه همشهری های خوبم!

 

امیدوارم که حال همگی خوب باشه. از اینکه دغدغه ها و مشغله های زیاد باعث شده که این روزا کمتر در خدمتتون باشیم از همه عزیزان معذرت می خوام.

راستش امشب هم که در خدمتتون هستم خیلی گرفتار بودم اما یه مطلب خیلی مهم بود که هرچی سعی کردم به یه وقت دیگه موکولش کنم نتونستم.قرار بود دیگه انتقاد نکنیم و خواسته بودن که دخالتی در امور اجتماعی شهر نکنیم ولی خوب بعضی وقتا آدم از حوصله خارج میشه دیگه.حالا اینم انتقاد و گلایه و این حرفا نیست و روی صحبت ما هم هیچ مقام مسولی نیست. بلکه یه در دل با همشهری های عزیزمونه.

 

موضوع یه جریانیه که دیروز اتفاق افتاد. البته نه اینکه دیروز اتفاق افتاده باشه،‌ بهتره بگم هر روز اتفاق می افته ولی بعد از اینکه شرح عملکرد جامع شورای محترم شهر رو که چند وقت پیش تو سایت شهرداری دیدیم و یکی از آیتم های اصلی عملکرد شورای شهر حل این معضل ذکر شده بود تصورمون این بود که این مشکل مرتفع شده ولی دیروز با کمال تأسف بازم...

لابد می گین چی شده که اینقدر شلوغش کردم نه؟؟؟

شاید این موضوع در نگاه اول خیلی مهم جلوه نکنه ولی خداییش خیلی مهمه. نمی دونم خبر ثبت نام واسه سفر به کره ماه رو شنیدین یا نه؟ تعجب نکنید مشکل شهر ما سفر به کره ماه نیست، اینو گفتم که بگم خیلی زشته زمانی که تکنولوژی و پیشرفت جوامع به جایی رسیده که سفر به کره ماه به سادگی و بدون دغدغه واسه خیلی ها محقق می شه و اینقدر مسأله ساز نیست، یکی از بزرگترین مشکلات شهر ما سفر به مرکز شهرستانمون باشه. واقعاً‌متاسفم که اینو می نویسم. واقعاً‌ خجالت آوره واسه شهرمون. هی با خودم کلنجار رفتم که بنویسم ، ننویسم، چی کار کنم ؟ ولی از طرفی دیدم واقعاً‌ نمی شه نگم دیگه. نمی دونم واقعاً‌حل این مسأله اینقد واسه مسولین ما مشکله که بعد از اینهمه تذکر دادن و در خواست و اتماس و خواهش و تمنا هنوز این مشکل پا برجاست.

دیروز ساعت یک ونیم بعد از ظهر واسه نمی دونم بگم چندمین بار (شاید اگه بگم پنجاهمین بار یه کم اغراق باشه ولی حداقل پانزده یا شانزدهمین بار تو سال جاری ) با ترمینال مسافر بری شهر تودشک تماس گرفتم واسه اینکه ببینم چه ساعتی سرویس دارن واسه اصفهان،‌ولی بازم متاسفانه با این جمله معروف که:

 " همین الان سرویس آخر امروزم رفته و تا فردا صبح دیگه هیچ سرویس واسه هیج جا نداریم "

 مواجه شدم. البته خیلی تعجب آورم نبود ولی همونطور که گفتم چون شورای محترم شهر یکی از بزرگتری فعالیت دوران خودشونو حل مشکل ترمینال ذکر کرده بودن گفتم حتماً‌این مشکل به کل مرتفع شده که یکی از بند های اصلی عملکرد شورا را به خودش اختصاص داده. خوب این کل ماجرا نبود. ترمینال سرویس نداشت. پیش خودم گفتم خوب بالاخره ما تو شهر زندگی می کنیم تو یه دهات دور افتاده که نیستیم که این مساله نگران کننده باشه ( هر چند که دور افتاده ترین دهات های حتی ایران هم دیگه مشکل ارتباطی ندارن ) رفتم سر جاده و گفتم طبق روال معمول با آژانس می رم ترمینال کوهپایه و با سرویس های اونجا میرم واسه اصفهان. (در اینجا جا داره یه تشکر ویژه از مسولین محترم شهر کوهپایه و همینطور ترمینال این شهر داشته باشم که حق خیلی زیادی به گردن مردم شهر ما دارن). نمی دونم، تاکسی سرویس شبانه روزی چیزیه که سر در این آژانس رو مزین کرده و همینطور نمایندگی ترمینال شهید بهشتی (که البته یکی میگه هست یکی می گه نیست ما که نفهمیدم آخرش که هست یا نیست!!!!)ولی من مفهوم شبانه روزی را آخر نفهمیدم این وسط.

 

 

خوب تاکسی سرویس شبانه روزیه که هست دلیل نمی شه از خواب سر ظهر بگذره که. می شه؟؟؟بله تاکسی سرویس به قول خودمون کربلایی ظاهراً واسه خواب ظهر تعطیل کرده بودن ولی بازم دلیل نمیشه آدم نا امید بشه که. ماشالله شهر بزرگه و امکانات فراوون.

رفتم سراغ غزال (تاکسی سرویس غزال).همین طور که حدس زدین اون یکی هم واسه فریضه نماز اول وقت تعطیل کرده بودن البته احتمالاً . خوب این جور مواقع که آدم از شرایط کم می آره و مشکلاتی که حلش دور از دست خودشه به آدم غالب میشه بهترین راه یه فکر اساسیه.

 

 

یه چند لحظه فکر کردم و یه راه حل به ظاهر خوب پیدا کردم. گفتم الانه که مثل چند بار قبل که این مشکل واسم پیش اومد با مسولین شهر تماس می گیرم و ایکی ثانیه مسولین ( که خدا خیرشون بده) یه تماس با ترمینال می گیرن و هر جور شده یه سرویس از یه جایی جور می کنن و به غائله به طور موقت خاتمه می دن. اما...

نمی دونم مسولین شهرداری و شورای شهر هم واسه نماز اول وقت بود که جوابگو نبودن یا واسه خواب سر ظهر، الله اعلم.؟؟

نه مسؤل شورای شهر ،‌نه شهر داری و نه معاونین محترمشون، هیچکدوم تلفنشون و حتی موبایلشون جواب نمی داد.

در نهایت تونستم با مسؤ‌ل فنی شهرداری صحبت کنم که اینم این موضوع به ایشون ربطی پیدا نمی کرد. خلاصه اینکه همه درهها بسته بود. دیگه داشتم نا امید می شدم که یه فکر بکری به سرم زد. بهتون گفته بودم که وقتی نتونی حریف شرایط بشی این فکر آدمه که به دادش می رسه. بله،‌یاد داستان ریز علی افتادم. رفتم وسط جاده و دستامو از هم باز کردم و اولین ماشین شخصی که رد شد رو متوقف کردم و با التماس سوار شدم و خودمو از این مخمصه نجات دادام.

اما انصافاً تا کی این وضعیت باید ادامه داشته باشه. واقعاً‌اگه حل این مساله واسه مسولین اینقدر سخت و نا ممکنه بگن مردم خودشون یه فکری بکنن. من شخصاً‌ چندین و چند بار با مسولین شهرداری،‌شورای شهر، معاونت بخشداری و هر کی که فکر کردم بتونه یه کاری بکنه صحبت کردم چندین و چند طومار عظیم توسط مردم پر شد و بارها این بحث در مجامع عمومی مطرح شد اما هر بار بدون نتیجه و بی پاسخ.هر بار وعده به آینده و جلساتی که کوچکترین توفیری نداشت. من از مسولین شهر یه خواهش دارم که یه بار وسیله نقلیه دولتیشونو کنار بذارن و یه روز واسه رفتن به جلساتشون و رسیدگی به کارهاشون تو شهرستان با وسیله نقلیه عمومی برن. ببینن واقعاً می تونن به کارشون برسن. حالا اگه سرویسی هم باشه ببینن واقعاً‌وضعیت این سرویس ها استاندارده. یه دونه نیمکت یا یه سایه بون واسه مردم محله تودشک وجود نداره که می خوان منتظر بشینن حد اقل از آفتاب و بارون و این چیزا تا حدی مصون بمونن. یه دونه نیمکت هم که بود کندن . نمی دونم بردنش کجا. (احتمالاً‌جایی دیگه بیشتر مورد نیاز بوده).واقعاً‌نمی دونم باید چی بگم.

 

دسته بندی :