بررسی ویژگی های گویش تودشکی 9
اُشتر گو علفُش وا ناش دوراز کیره:شتر که علف می خواهد گردنش را دراز می کند. کنایه از نابرده رنج گنج میسر نمی شود.
ایم گو نبو دیم گو نبو دبولی زینی دلم وَ بو:آنم که نباشد، اینم که نباشد بر دله میزنم دلم باز می شود. کنایه از بی نیازی شخص به دیگران
اُوُش تو هولوک مورچه ریته:آب در سوراخ مورچه ریخته است، کنایه از اینکه کاری کرده که موجبات دردسر را برای خود فراهم نموده است.
اُو رَه خویوش وایوزَه:آب راه خودش را پیدا می کند، یعنی کاری که باید انجام شود انجام خواهد شد.
جدا شد یکی چشممه از کوهسار به ره گشت ناگه به سنگی دچار
چنین گفت آهسته با سنگ سخت کرم کرده راهی ده ای نیکبخت
سیه سنگ تیره دل سخت سر زدش سیلی و گفت: دور ای پسر
نشد چشمه از پاسخ سنگ سرد به کندن در اِستاد و اِبرام کرد
بسی کند و کاوید و کوشش نمود کزان سنگ خارا رهی برگشود
اُوی گو نو بیره:آبی که نان را می برد، در مورد منافعی که به زیان منتهی می شود.می گویند آبی است که نان ندارد بلکه نان می برد.
بالاتوم دیَه تِگُت جی وینی:بالایت را دیدم پایینت را هم خواهم دید. به امروزت مشو غره که از فردا نیی آگه
بِری کییَش تاکو (بِرکیه وازی):درب خانه اش باز است. یعنی مهمان پذیر و بخشنده است.
بِرُش هَبِند دِرِش نَبِند:در خانه را ببند او را کتک نزن
بِروش گو تاکنَه کینُش و خاک نَه:درب را که باز کنی خودش را به خاک می اندازد، از اول درب را باز نکن والا اگر در به رویش باز شد و وارد شد بیرون فرستادنش مشکل است.
بغدادُش خورابُه:بغدادش خراب است. یعنی اوضاعش درهم و پریشان است.
بیار گو بیارو کار تَیارو:برادر که برادر باشد کار درست است. یعنی اگر برادر راستی برادر باشد و خودخواه نباشد امور اصلاح پذیر خواهد بود.
بیخوی خندای بیرمبه داره:بی جهت خندیدن به دنبال خود گریه همراه می آورد. اسراف فقر و احتیاج در پی دارد.
کَفتین نو نخار نابُ:بیل نان خالی هم نمی شود. بیل در دست کارگر هم نان می شود هم نان خورش . تنها بیل داشتن کافی نیست بیل زنی لازم است.
بزغاله مسی کیره:بزغاله مستی می کند: رفتاری بدون فکر انجام می دهد.
پاچه پاره:یعنی یاغی و بی ادب
کولاش پشم نداره:کلاهش پشم ندارد.کنایه از بی عرضگی و بی مصرفی است.
